بی تو   من با بهار می میرم

 

بی تو  من در عطر یاس ها می گریم

 

بی تو  من با هر برگ پاییزی می افتم

 

بی تو  من در چنگ طبیعت تنها می خشکم

 

بی تو  من مرگ را  پژمردگی را  نیستی را  کینه را  زشتی را  نفرین خشمگین خداوندی را

 

بی تو  من در خلوت این صحرا در غربت این سرزمین  در سکوت این آسمان 

 

                                                در تنهایی این بی کسی     نگهبان غمم

 

                        بیا

 

                                    بیا

 

                                                بیا

 

                                                            بیا که دیدگانم به راه توست !