همان شب ..
اگر دلت را شکستم به عمد نبود.
دلم شکستن دلي را بلد نبود.
نه عاشق بودم نه رسمش را ميدانستم.
من فقط تورا ديده بودم تورا ميخواستم.
شعرهايم قبل تو نور نداشت شور نداشت.
رديفهاي شعر من لياقت اينهمه نور نداشت.
منت گذاشتي شبي مرا به قلب پاک خويش راه دادي.
همانشب درونم نهيب زد مبادا روزي ترا بخواهم زيادي.
دل ساده من خبرنداشت نميتواني مال من شوي.
برايم آرزويي بود که روزي چو شمع در خانه ام روشن شوي.
توراشناخته نشناخته باورت کردم در قلبم تو را خانه دادم.
آن نهيب درونيم آن همه حرف و قول رفت از
عشق یعنی قطره قطره آب شدن ...
در وفور اشک يار گريان شدن
عشق يعني بر دلي چيره شدن...
دست از جان شستتن و مجنون شدن
عشق يعني در حضور باران طوفان شدن...
در کنار قاصدک رقصيدن و پرپر شدن
عشق يعني در عميق قلب يار ساکن شدن...
بر دامن وي افتادن و بي جان شدن
عشق يعني در پي باد رفتن و راهي شدن...
از فراز کوه ها بگذشتن و پيدا شدن
من / عشق
پاک یعنی
سرزمین لحظه
یعنی بیداد
عشق من
باختن عشق
جان یعنی
زندگی لیلی و
قمار مجنون
در عشق یعنی ... شدن
ساختن عشق
دل یعنی
کلبه وامق و
یعنی عذرا
عشق شدن
من عشق
فردای یعنی
کودک مسجد
یعنی الاقصی
عشق / من
عشق آمیختن افروختن
یعنی به هم عشق سوختن
چشمهای یکجا یعنی کردن
پر ز و غم دردهای گریه
خون/ درد 
بیشمار
عشق من
یعنی الاسرار
کلبه مخزن
اسرار
كاش مي شد اشك را تهديد كرد
فرصت لبخند را تمديد كرد
كاش مي شد در ميان لحظه ها
لحظه ي ديدار را نز ديك كرد...
امروز همدم من يك قلم و كاغذ است
در نبودنش تنها اينها حرف مرا مي فهمند
بزرگترين هديه اي
كه به من داد همين قدرت بود
امیدوارم که بتوانم مطالب خوبی را برای شما فراهم کنم