๑۩۩๑  وبلاگ عاشقانه سهراب ๑۩۩๑

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

در یک بازی عجیب و دور از انتظار از تیم ایران، اولین شکست تیم ملی کشورمان در مقابل تیم نه چندان قوی مکزیک شکل گرفت. تیم ملی ایران در نیمه اول در یک بازی فوق العاده زیبا بارها دروازه مکزیک را تهدید کرد ولی بر خلاف جریان بازی ، در دقیقه 28 تیم مکزیک توسط عمر براوو به گل رسید. البته چند دقیقه بعد با حملات تیم ایران، در دقیقه 36 توسط یحیی گل محمدی نتیجه را به تساوی کشاند. در حالی که تیم ایران مقتدرانه بازی میکرد.

در نیمه دوم در کمال ناباوری نه تنها بازی زیبایی از تیم ایران شاهد نبودیم، بلکه با اشتباهاتی که انجام شد، تیم مکزیک در دقایق 76 و 79 به راحتی 2 بار دیگر دروازه تیم ایران را گشود! و این بازی با نتیجه 3 بر 1 به سود تیم مکزیک به پایان رسید.

اما چند سوال؟؟؟ آیا تیم ما لیاقت برد را نداشت؟ تیم ایران می توانست به راحتی حداقل یک امتیاز از این بازی بگیرد ولی چرا بازی به آن زیبایی را واگذار کردیم؟

اصرار ما برای ادامه حضور علی دایی که هیچ کار مفیدی برای تیم ملی انجام نداد در ترکیب اصلی تیم چه بود؟ چرا تیم ملی ما، نیمه دوم را بر خلاف انتظار به بدترین شکل ممکن بازی کرد؟

 می گویند نیمه دوم ، نیمه مربیان است! آیا ما مربی نداریم؟ و یا اگر داریم ، چرا برای اداره بازی هیچ حرکتی انجام نداد؟

در این باخت، اشتباهات مدافعان ما ، اگر زیاد بود، ولی کمتر از اشتباهات مربی بی سیاست تیم بود! همیشه شاهد بوده ایم که تیمی که به لاک دفاعی فرو رفته، بازی را واگذار کرده... چرا بازی را که می توانستیم ببریم، به حفظ نتیجه ترجیح دادیم؟

چرا نمیخواهیم قبول کنیم که علی دائی با تمام افتخاراتش، نقطه ضعف اساسی تیم ما بود؟

 آیا ما مهاجم کم داریم؟ چرا باید آرش برهانی دونده را در دقیقه 80 وارد بازی کنیم که نوش دارو پس از مرگ سهراب باشد؟

آیا آقای برانکو در بازی های تدارکاتی ندیدند که هرگاه علی دائی را از بازی بیرون آورده و هر مهاجم دیگری به جای او به زمین فرستادند، به گل رسیدیم؟

چه زمانی میخواهیم قبول کنیم که مهاجمان فوق العاده ای مانند برهانی، رضا عنایتی و یا خطیبی را می توان به بازی فرستاد و نتیجه گرفت؟

چرا اصرار به فوتبال زشت داریم؟

به عنوان یک ایرانی از این باخت واقعا ناراحت شدم، یکی از بدترین باخت های این جام را برای یکی از بهترین تیم های حاضر در جام دیدم! ولی از این خوشحالم که بی کفایتی های برانکو آشکار تر و آشکار تر می شود.

 به قول عادل فردوسی پور عزیز، اتفاق خاصی نمی افتاد اگر علی دائی جای خود را به بازیکن دیگری میداد.